Hoe vaak ik heb gedacht “En nu is het klaar en ga ik het anders doen!” kan ik niet meer op twee handen tellen. Na een periode van somberheid kreeg ik op de een of andere manier weer wat motivatie en een plan om goed voor mezelf te zorgen en actief in het leven te staan in de hoop dat ik me dan ook wat beter zou voelen.

Voor je het weet glijd je van die ene negatieve gedachte over jezelf in een donkere put van somberheid. Alles voelt zwaar, je bent onzeker, voelt je schuldig en dat je vanochtend nog heerlijk van de zon kon genieten ben je allang weer vergeten. Waarom kan je dan ook niets? Waarom vindt niemand jou leuk? Waarom moet je je altijd zo ellendig voelen? Het voelt alsof het nooit ophoudt…

In gesprek met cliënten werk ik altijd met zowel gedachten, als gedrag én emoties. Deze drie pijlers van de therapie vind ik belangrijk om evenveel aandacht te geven, omdat ze alle drie op elkaar van invloed zijn…

Somberheid is als een olievlek: het spreidt zich uit over alles dat het tegenkomt en je krijgt het maar heel moeilijk schoon. Als je last hebt van een depressie, beperkt zich dat niet tot één levensgebied. Je voelt je niet alleen somber wanneer je moet werken of juist bij het boodschappen doen. Nee, de somberheid is er altijd en overal…